Τελικά τι θυμόμαστε;

Καϊάφας και Λαπίθας πριν τη φωτιά.

Ζάχαρω 3 μήνες μετά.Αλήθεια θυμάται κανείς την φωτιά που έγινε το καλοκαίρι στην Ζάχαρω.Έχει κανείς την περιέργεια να δει πως θα είναι εκεί τώρα γενικότερα η πανίδα και χλωρίδα της περιοχής μετά από την καταστροφή...μάλλον όχι το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού σίγουρα θα το έχει ξεχάσει...πάντως αν υπάρχει έστω και ένας που θα ήθελε να δει φωτογραφιες ορίστε...

Πρώτες ώρες της φωτιάς...όταν κανείς δεν υποψιαζόταν αυτό που θα γινόταν.

Την άλλη μέρα η φωτιά συνεχίζει να και η ατμόσφαιρα ακόμα αποπνικτική παντού καπνοί.

Η κατάσταση σήμερα...

Η φύση στην Ζάχαρω σιγά σιγά αναγεννιέται κυριολεκτικά μέσα απο τις στάχτες της, αν την αφισουμε να κάνει την δουλειά της και με μερικές βροχές η φύση σε 5 χρόνια θα ξανα δίχνει αν οχι όπως παλιά σίγουρα ομορφότερη.Φυσικά ομως πρεπει να την αφισουμε ήσυχη...Κανείς δεν ξέρει όμως με αυτήν την μεγάλη λέρα των δήμαρχο της Ζαχάρως...
Χρονόπουλος Πανταζής
Δεν λέω ότι έβαλε αυτός την φωτιά ή ότι γενικότερα ήταν δουλειά εμπρηστή.Κατά την γνώμη δεν είναι.Η φωτιά ήταν πολύ μακριά από την Ζαχάρω Καιφα κ.τ.λ ήταν πολύ μακριά αλλά τελικά πολύ κοντά...Ο αέρας που φυσούσε εκείνες τις ημέρες ήταν πράγματι πολύ δυνατοί και η κύρια αιτία που εξελίχθηκε έτσι εκείνη η μικρή φωτιά κοντά στη Σμέρνα που σε 15' έφτασε στο Ξηροχώρι και σε 30' μέχρι κάτω στον Καιφα και τελικά σχεδόν σε όλοι την Ηλεία...Τι να πω αν ηταν εμπρηστής και είχε αυτόν το στόχο τοτε τα ειχε μελετήσει ολα πολύ καλά παρα πολύ καλά...
Με αφορμή λοιπόν την επίσκεψη του πατέρα στα πάτρια έγραψα αυτές τις αράδες μπας και θυμηθεί κανείς τι έγινε τότε η τέλος πάντων να δει όποιος ενδιαφέρετε πως έζησε κάποιος που ήταν εκεί αυτή τη μεγάλη καταστροφή...καλά για να ήμαστε ειλικρινής κανείς δεν θα θυμηθεί αν δεν θέλει να θυμηθεί κάτι...έτσι είναι ο Έλληνας η μάλλον έτσι είναι η άνθρωποι κάτι που δεν είναι επίκαιρο και δεν το συντηρούν τα ΜΜΕ στην επικαιρότητα απλά διαγράφετε από την μνήμη...

Π.